شعر

این شعر رو منشور گل واسم فرستاده بود خیلی نازه

کاش باران ببارد...

و هر قطره ای که از چشمان آسمان به روی خاک می چکد،

بوی حضور تو را در فضا پر کند!



کاش باران ببارد...

و هر قطره با مرگش به روی شیشه،

صدای هر چه نزدیکتر شدن گام های تو را بنوازد!



کاش باران ببارد...

تا هیچ گل نرگسی بی آب نماند!



کاش باران ببارد...

و من با تمام ذوق و شوق کودکیم یک بار دیگر در دفتر مشقم بنویسم:

   آن مرد،

آن مرد در باران آمد...!



و ناگهان آوازه ی ((هَل ناصِرَ مَنْ یَنْصُرُنی)) در کل جهان حاکم شود



کاش باران ببارد...